Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

«Այս Ընտրական օրենսգիրքն ական է իշխանության տակ»

«Այս Ընտրական օրենսգիրքն ական է իշխանության տակ»
03.06.2016 | 02:37

Օրերս Սերժ Սարգսյանն Աստանայում մասնակցեց ԵԱՏՄ անդամ երկրների նախագահների համատեղ նիստին, որտեղ հատուկ շեշտադրմամբ խոսեց ապրիլյան քառօրյա պատերազմի մասին` որոշ երկրների ղեկավարներին ինչ-որ բան հասկացնելով: Մինչ այդ Հայաստանում քաղաքական տարբեր շրջանակներից կարծիքներ էին հնչում, թե Հայաստանը այդ նիստին չպետք է մասնակցեր` հաշվի առնելով ռազմական գործողությունների ընթացքում այդ կառույցում ընդգրկված երկրների ոչ ճիշտ պահվածքը: ՀՀԿ խմբակցության անդամ ՎԱՀՐԱՄ ՄԿՐՏՉՅԱՆԻ հետ «Իրատեսը» զրուցեց այս հանդիպման և ներքաղաքական խնդիրների շուրջ:

-Արժե՞ր մասնակցել ԵԱՏՄ անդամ երկրների նախագահների համատեղ նիստին, երբ այդ կառույցն իր «դեմքը» ցույց տվեց պատերազմի օրերին:
-Այս առնչությամբ պիտի հիշել Նուրսուլթան Նազարբաևի այն հայտարարությունը, որ իրենք և Թուրքիան նույն էթնոսն են, և երբեք Ղազախստանը ոչ մի հարթակում այնպիսի դիրքորոշմամբ հանդես չի գա, որը կվնասի Թուրքիային: Այս առումով Թուրքիային և Ադրբեջանին պետք է նույնականացնել: Ղազախստանից այլ բան ակնկալել պետք չէր: Մյուս կողմից, աբսուրդ է, որ մի պետություն, որը երբեք չի վնասի Ադրբեջանի կենսական շահերին, մեզ հետ անվտանգության նույն համակարգում է` ՀԱՊԿ-ում: Առայժմ ՀԱՊԿ-ը ձևական կառույց է և ՆԱՏՕ դառնալու համար ճանապարհ ունի անցնելու: Ինչ վերաբերում է ՀՀ նախագահի գնալ-չգնալուն, կարծում եմ, ոչ միայն նախագահը, այլև բոլոր քաղաքական գործիչները պետք է ակտիվ մասնակցեն քաղաքական ցանկացած միջոցառման: Բոյկոտը ճիշտ տարբերակ չէ: Սա սպորտային մրցույթ կամ «Եվրատեսիլ» չէ, որոնցից կարելի է հրաժարվել ու չգնալ: Ցանկացած երկրում, այդ թվում՝ Բաքվում, Ստամբուլում կայանալիք միջոցառումներին պետք է գնալ ու մեր դիրքորոշումը բարձրաձայնել: Սա ընդամենը հերթական հանդիպում էր, որը պետք է քննարկեր այն խնդիրները, որոնք ծառացել են այդ կառույցի առջև: Սերժ Սարգսյանն իր ելույթում բարձրաձայնեց քառօրյա պատերազմում առաջացած խնդիրները` ՀԱՊԿ անդամ երկրներին տողատակում հասկացնելով, որ այս ռազմական գործողությունները լուրջ փորձություն էին նրանց համար: Ասել է` այս կառույցը գոնե ձևական՝ հայտարարությունների մակարդակում պետք է միահամուռ իր առաքելությունը մատնանշեր: Այս առումով նախագահի թիրախները բավականին ճիշտ էին ընտրված:
-Այս կառույցների հետ մեր համագործակցությունը, ըստ էության, տեղավորվում է հայ-ռուսական հարաբերությունների շրջանակում: Ակնհայտ է, որ մյուս բոլոր երկրները հստակ ադրբեջանամետ դիրքորոշում ունեն: Այս առումով նաև արդարացի չե՞ն այն պնդումները, որ Հայաստանը պետք է դուրս գա և՛ ԵԱՏՄ-ից, և՛ ՀԱՊԿ-ից:
-Երբ մենք միանում էինք ԵԱՏՄ-ին, բազմաթիվ շահեկան խնդիրների մասին էր բարձրաձայնվում: Ես ևս կողմ եմ քվեարկել այդ անդամակցությանը և խորապես համոզված եմ, որ այն նպաստելու է մեր տնտեսության հզորացմանը: Ռազմական փոխօգնության խնդիրներն այլ են: Կարող էինք այդ տնտեսական միության մեջ լինել, բայց դա չնույնականացվեր ՀԱՊԿ-ի հետ, այսինքն, այնտեղ լիներ մի պետություն, օրինակ՝ Իրանը, որը չէր լինի ԵԱՏՄ-ում: Իմա` ՀԱՊԿ-ը պետք է վերածել իրական ռազմական կառույցի: Բայց ՆԱՏՕ-ո՞ւմ կլինենք մենք, թե՞ ՀԱՊԿ-ում, միանշանակ է, որ ռազմական գործողության ժամանակ նրանք չեն կարող արագ օգնության հասնել: Նրանք կգան մի քանի օր հետո, իսկ ներկայիս պատերազմները կարճ են տևում: Մենք մեր հույսը բացառապես պետք է դնենք մեր բանակի վրա: Վերջին օրերին, երբ պաշտպանության նախարարության բարձրաստիճան զինվորականներ են ձերբակալվում, դա մեզ հուշում է, որ քառօրյա պատերազմից հետո մեր իշխանությունները լուրջ հետևություններ են արել և փորձում են ամբողջությամբ վերաարժևորել և վերակազմակերպել բանակին առնչվող գործընթացները:
-Ի՞նչ եք կարծում` ձերբակալությունները շարունակություն կունենա՞ն, բանակում կարգուկանոն հաստատելու հասարակության ակնկալիքները կարդարանա՞ն:
-Հետահայաց դիտարկելով անկախության տարիները, փաստենք, որ բանակում այսպիսի պաշտոնանկություններ չեն եղել, ավելին, չեն ձերբակալվել գեներալներ: Սա լուրջ մտադրության մասին է հուշում: Պատահական չեն այս փոփոխությունները: Մեզ մոտ լուրջ բարեփոխումներ են սկսվել: Քառօրյա պատերազմից հետո փոփոխություններն սկսվեցին բանակից: Մի առիթով նշել եմ՝ հեղափոխությունը վերևից արդեն սկսված է: Այս ձերբակալությունները չպետք է դիտարկել շարքային հանցագործությունների շրջանակում: Սա քաղաքական որոշման արդյունք է, խնդիր է դրված համակարգը մանրազնին դիտարկելու: Եթե նախկինում փոքր զանցանքը կարող էր չնկատվել, հիմա դա չի ներվում, որովհետև ժամանակի հրամայականն է` զինուժն օր առաջ ժամացույցի ճշգրտությամբ աշխատեցնել:
-Վերևից հեղափոխություն ասելով` ի՞նչ նկատի ունեք: Համակարգի՞, թե՞ կադրերի փոփոխություն:
-Դա նշանակում է, նախ, դիրքորոշումների վերանայում, որին հաջորդելու են նաև կադրային փոփոխություններ, բայց այն դեպքում, եթե այդ կադրերը չեն հարմարվի փոփոխություններին: Հեղափոխությունը վերևից իրականացնում են երկրի ղեկավարն ու նրա մերձավոր շրջապատը, այսինքն, համախոհները, կուսակցականները: Անգամ ցանկացած կուսակցության ներսում վերևից հեղափոխություն է պետք, ինչը ժամանակի հրամայականն է: Այս դեպքում խնամի-ծանոթ-բարեկամ կապերն այլևս դեր չեն խաղում: Կա գլխավոր նպատակ` իրավիճակը շատ արագ փոխել: Մենք որդեգրել ենք թռիչքաձև զարգացման ճանապարհը: Հաճախ եմ մեջբերում նախագահի փետրվարյան ելույթի այն հատվածը, որ ժամանակն է խոսելու Հայաստանի մեծ վերելքի մասին: Իհարկե, դրանից մեկ ամիս հետո պատերազմ եղավ, ինչն արագացրեց այդ փոփոխությունների իրականացումը:
-Եթե այդ փոփոխությունների մեջ «ներառված» է նաև կառավարության հայտարարած կոռուպցիայի և մենաշնորհի դեմ պայքարը, ապա դժվար չէ նկատել, որ դրա հանդեպ հանրության վստահության աստիճանը զրոյական է: Ինչպե՞ս սկսել Ձեր ասած «հեղափոխությունը վերևից» կառավարությունում, որ քաղաքացին հավատ ընծայի փոփոխությունների իրական լինելուն:
-Հանրությունը մի քիչ պետք է սպասի:
-Ինչքա՞ն սպասի, անկախության առաջին իսկ տարուց հանրությանը համբերության կոչեր են անում:
-Մինչ հիմա ո՛չ երկրի ղեկավարը, ո՛չ էլ կառավարությունը խնդիրների առնչությամբ այսպես թիրախային չեն խոսել: Այս ամենն իր հետ բերելու է փոփոխությունների մեծ ալիք: Մինչ այս պրոֆիլակտիկ, իրավիճակային փոփոխություններ են եղել: Այսօր ծրագրային, համակարգված փոփոխություններ են տեղի ունենում, որոնց արդյունքներին մի քանի ամիս պետք է սպասենք: Տեսեք` կառավարության առաջին քայլն արդեն արված է` ծառայողական մեքենաները կրճատեցին:
-Կես քայլ չե՞ն դրանք, որոնք զուտ ձևական կողմն են ապահովում:
-Էկոնոմիկայի նախարարությունում խումբ է ձևավորվել այս առնչությամբ, գործընթացը սկսված է, հնարավոր չէ դա չնկատել: Հասարակությունը սովորաբար սիրում է գիլիոտին` բոլորին միանգամից գլխատել, հետո ինչ կլինի, կլինի: Իշխանությունը չի կարող իրեն այդպիսի բան թույլ տալ:
-Դուք իսկապես հավատո՞ւմ եք, որ կառավարությունն այս թիմով ի վիճակի է, ունակ է պայքարելու կոռուպցիայի, մենաշնորհի դեմ:
-Թիմի ղեկը երկրի նախագահի ձեռքին է, կառավարությունն ինքնուրույն չի այդ գործընթացը տանում, նախագահի քաղաքականությունն է իրականացնում: Իսկ եթե այդ հայտարարությունները մնան լոկ հայտարարություններ, շատ տխուր վախճան կունենան:
-Ի՞նչ կլինի, եթե խոսքից գործին չանցնեն:
-Ժողովուրդը համապատասխան հետևություններ կանի: Դիմացն ընտրություններ են:
-Գուցե այդ ընտրություններո՞վ են պայմանավորված ականջահաճո փոփոխությունների մասին հայտարարությունները:
-Հասարակությունը միայն լսելով դիրքորոշում չի հայտնի, նա պետք է գործողությունները տեսնի: Եթե մինչ քաղաքական պայքարի նախանշված մեկնարկը հասարակությունն էական փոփոխություն չնկատի, հետևություններ կանի:
-Ընդդիմադիր գործիչները պնդում են, որ ողջ քաղաքական, տնտեսական դաշտը կոռումպացված է, և հնարավոր չէ ընտրություններով իրավիճակ փոխել:
-Ես համաձայն չեմ այդ տեսակետի հետ:
-Օրերս Ազգային ժողովն ընդունեց ԸՕ-ն, գոնե դա կարո՞ղ է փոքրիշատե ընտրական «ավանդական» գործընթացների մեջ փոփոխություններ մտցնել:
-Որպես իշխանական ուժի ներկայացուցիչ, կարծում եմ, որ այս ԸՕ-ն ական է իշխանության տակ: Եթե մի ԸՕ ընդհանրապես բացառում է կրկնաքվեարկությունները, լցոնումները, ուրիշի փոխարեն քվեարկությունները, ապա ի՞նչ կեղծիքի մասին կարող է խոսք լինել: 2017-ին խորհրդարանում ունենալու ենք հետաքրքիր պատկեր, ընդդիմության դաշտում լուրջ փոփոխություններ կտեսնենք, նոր քաղաքական միավորներ կլինեն: ՀՀԿ-ն, լինելով ամենածանրակշիռ ուժն այսօր, իր լուրջ ներկայությունը կունենա ԱԺ-ում:
-Ասացիք, որ 2017-ին նոր ընդդիմադիր ուժեր կլինեն խորհրդարանում: Կբացե՞ք փակագծերը:
-Իրավիճակ է փոխվել: Փոփոխվում է նաև իշխանության բնույթը: Եթե իշխանությունը շատ կոշտ է, անհանդուրժող, ընդդիմությունն էլ է այդպիսին լինում: Հիմա իշխանությունն ավելի փափուկ է, համագործակցային: Հասարակությունն այլ որակի իշխանության պահանջ ունի և նման պատվեր էլ կձևավորի 2017-ին:


Զրույցը`
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԻ

Դիտվել է՝ 1839

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ